Zorg: Zorgeloze vakanties in de zorg Kinderopvang op het werk

Gaat niet. Niet als je werkt in een woonzorgcentrum. Ook Woonzorggroep Voorkempen kreeg de puzzel moeilijk gelegd. Maar dat is veranderd. En als de werkgever nu eens zelf het heft in handen neemt en een aantal weken per jaar vakantieopvang op het werk organiseert? Goed idee, vonden ze bij Woonzorggroep Voorkempen.

Het is februari. Krokusvakantie. Testweek in Schoten. Benthe, Nanar, Yasin en Rune komen aan de hand van hun mama het woonzorgcentrum Verbert-Verrijdt binnengelopen. ‘Wooouw, wat een groot huis is dit.’ Ze zijn duidelijk onder de indruk. Vandaag mogen ze voor het eerst mee naar het werk. De opvang is daar. De twee vergaderzalen staan voor de gelegenheid open en in een mum van tijd is het er een waar speelparadijs. Ook in de gangen en andere leefruimtes zie je spelende kinderen. Leven in huis. Tijdens de fotozoektocht rijdt Makar bewoonster Hildegard rond in haar rolstoel. ‘Mijn privéchauffeur,’ zegt ze trots. Beiden blinken.

Niet veel later is ook de binnentuin van de beschermde afdeling een parcours van een schattentocht geworden.

Het is een levendige mix van geplande activiteiten en spontane ontmoetingen. De kinderen kunnen altijd aankloppen bij een bewoner en een bewoner kan altijd binnenwandelen bij de kinderen.

Nieuw leven op de beschermde afdeling

‘Wat is dat, een woonzorgcentrum?’ Niet veel kinderen komen in aanraking met het woonzorgcentrum. Hanne Debrabander, zelf een jonge moeder, is coördinator wonen en leven in het woonzorgcentrum. In de paasvakantie nam ze haar zoontje Victor (3 jaar) voor de eerste keer mee naar het werk. Ze ziet de enorme meerwaarde in werken in de zorg over generaties heen. ‘Ik vind het belangrijk dat onze kinderen weten wat we doen, waar we werken en wat een woonzorgcentrum is. Door de kinderopvang hier in huis te organiseren komen ze bij ons binnen en leren ze de bewoners kennen.’

Banden smeden gaat er snel. Wie in de krokusvakantie naar de opvang kwam, vindt in de paasvakantie al goed zijn weg. ‘Deze tekening is voor bewoonster Emmy,’ zegt Asmin en weg is ze. ‘En straks ga ik naar Maria.’

Kinderen zijn zo ongedwongen. Er is geen drempel. Zonder nadenken leggen ze contact met de bewoners. Hanne Debrabander: ‘Het maakt me warm als ik de bewoners met dementie van de beschermde afdeling zie glimlachen als de kinderen er zijn. Anders zijn ze vaak in zichzelf verzonken.’ En niet alleen voor de bewoners doet de aanwezigheid van de kinderen deugd. ‘Het is fijn om je kinderen ’s morgens mee naar het werk te nemen, ze er af te zetten en ’s middags even te piepen hoe het gaat. En ’s avonds vertellen ze honderduit over hun dag.’

Aftellen tot je kind drie is

De opvang is beschikbaar voor de kinderen van de collega’s. Onder collega’s mag je verstaan: alle medewerkers van Woonzorggroep Voorkempen. Dat is ruimer dan wie in het woonzorgcentrum Verbert-Verrijdt werkt. Ook de medewerkers van woonzorgcentrum Rustenborg (Wijnegem), dagverzorgingscentrum ’t Dorp en de lokale dienstencentra ’t Dorp en Cogelshof, sinds januari 2024 uitgebaat door de Woonzorggroep, kunnen hun kinderen van drie tot twaalf jaar naar de opvang brengen. Hoeveel kinderen kunnen er terecht? ‘Kleinere groepen is wel fijn,’ zegt Hanne Debrabander. ‘In de paasvakantie waren het ongeveer acht kindjes per dag. Er is snel veel leven in huis,’ glimlacht ze. ‘Nu al hoor je collega’s zeggen: “Amai, ik kijk ernaar uit dat mijn kindje drie jaar wordt. Dan kan het mee naar het werk”.’

Hanne Debrabander: ‘Ik vind het belangrijk dat onze kinderen weten wat we doen, waar we werken en wat een woonzorgcentrum is. Door de kinderopvang hier in huis te organiseren komen ze bij ons binnen en leren ze de bewoners kennen.’

Woonzorggroep Voorkempen organiseert de opvang samen met vzw Kios. Die staat in voor de voor- en naschoolse opvang in Schoten. In de vakanties is het er iets rustiger en hebben ze zelfs een medewerker met uren op overschot. Ideaal dus als er iemand van de vzw mee instaat voor de opvang in het woonzorgcentrum. Meestal is het een combinatie: een medewerker van Kios, een jobstudent, aangevuld met collega’s van het woonzorgcentrum.

Een en al positiviteit. Je zou bijna vergeten dat de aanleiding voor de opvang van praktische aard was: uurroosters ingevuld krijgen. De voordelen zijn legio. Er is nog meer leven in huis, kinderen leren het woonzorgcentrum en zijn bewoners kennen, en de bewoners fleuren op door het jonge gezelschap. In juli, augustus en in de herfstvakantie volgt er nog telkens een week. In woonzorgcentrum Rustenborg in Wijnegem hopen ze op eenzelfde initiatief. ‘De kinderen van de collega’s daar zijn nu ook al welkom bij ons,’ zegt Hanne. ‘Maar het voelt nog net iets anders als je kind naar de opvang kan op de plek waar je werkt.’

Iedereen is zo enthousiast dat je er zeker van mag zijn: wordt vervolgd.

EMME VANDEGINSTE, VVSG-stafmedewerker ouderenzorg | Beelden Woonzorggroep Voorkempen en GF

Voor Lokaal zomer | 2024