In contact met Michael Vanderhoydonk : De olie in het raderwerk

Michael had net zo goed weerman kunnen worden. Van opleiding is hij immers geograaf, met een specialisatie weerkunde. Als vrijwillige waarnemer voor het KMI werkt hij trouwens mee aan de lokale metingen van de temperatuur en vochtigheid, maar professioneel koos hij gaandeweg om een andere weg in te slaan. Eerst als diensthoofd GIS en Ontwikkelingen bij de provincie Limburg, vervolgens als afdelingshoofd Ruimte bij het gemeentebestuur van Zonhoven. Daar stuurt hij vijf diensten aan met in totaal dertien werknemers, en nog twee lopende sollicitatieprocedures.

Een belangrijk onderdeel van zijn takenpakket bestaat uit het bijwonen van overlegmomenten over diverse topics, met al even diverse noden en uitdagingen: ‘Het ene moment zit je samen over een risicovol verkeersknooppunt, dan weer overleg je met een projectontwikkelaar over een nieuwe woon- en handelsontwikkeling in het centrum van de gemeente, om vervolgens nog even samen te zitten met de milieuambtenaar over de plaatsing van een nieuwe ondergrondse glascontainer en af te sluiten met enkele personeelsaangelegenheden.

Daarnaast zijn er natuurlijk ook vaste overlegmomenten met mijn diensten om de planning van de week te overlopen. Dat is nodig, aangezien vele dossiers vaste doorlooptermijnen volgen. Het college heeft wekelijks een zitting, wat inhoudt dat wij onze dossiers tijdig netjes afgewerkt moeten inleveren. Ik probeer ook altijd om mijn steentje bij te dragen aan het administratieve luik. De afgelopen week heb ik bijvoorbeeld tijd vrijgemaakt om ons advies voor het beleidsplan ruimte Limburg neer te pennen. Ik weet dus altijd wat te doen.’

Dialoog en wederzijds respect zijn belangrijke kernwaarden binnen de werkzaamheden van het afdelingshoofd. Meer zelfs, ze vormen een integraal onderdeel van zijn takenpakket: ‘Ik heb wel een mening en een visie, maar ik voel niet de behoefte die aan anderen op te dringen. Ik verwacht van de medewerkers binnen mijn afdeling wel dat het werk correct gebeurt en zie daar mee op toe, maar ik zal me daarbij nooit autoritair of verwijtend opstellen. Ik geloof niet zo in de top-downbenadering en probeer altijd om met beide voeten in het werkveld te staan. Je merkt dat dit gewaardeerd wordt door collega’s en tot het best mogelijke resultaat leidt,’ klinkt het.

Michael tracht ook steeds het gesprek te voeren met inwoners en het bestuurlijke niveau. Wanneer inwoners te horen krijgen dat ze hun percelen niet volledig kunnen verharden gezien de huidige wetgeving, tracht hij bijvoorbeeld steeds daar een glasheldere motivering aan vast te knopen, gepaard met een flinke dosis empathie. Door een goede verstandhouding op te bouwen en aan te houden met de lokale mandatarissen kon het voorstel van zijn afdeling voor een extra bouwlaag in het centrum dan weer rekenen op bijval van het college. ‘Ik woon zelf in Zonhoven en stoorde me al langer aan het feit dat er niet hoger gebouwd kon worden in het centrum. Ik ben dan ook met het beleid gaan praten en heb een voorstel uitgewerkt om hier verandering te brengen. Het voorstel raakte uiteindelijk ook goedgekeurd, dus je ziet dat proactief meedenken wel degelijk loont,’ vertelt het afdelingshoofd.

Vanuit zijn functie kan Michael zich vastbijten in diverse boeiende vraagstukken en projecten. Zo wordt Zonhoven net als vele andere gemeenten geconfronteerd met een trend van verstedelijking. ‘We zijn ons ervan bewust dat je die niet kunt tegenhouden, maar tegelijkertijd willen we ook de identiteit van onze gemeente niet verloochenen. We bekijken dus hoe we het centrum kunnen verdichten met aandacht voor woonkwaliteit, bijvoorbeeld via die extra bouwlaag in het centrum en bijkomende projecten voor meergezinswoningen, maar tegelijk de open ruimte kunnen behouden en optimaal benutten. Dat zijn moeilijke discussies, maar natuurlijk ook heel interessant,’ merkt hij op.

Een van de lopende projecten waar Michael momenteel veel energie uithaalt, is het openleggen van de Roosterbeek in de zone tussen het gemeentehuis en de kerk. In de jaren zestig stroomde de beek al eens zichtbaar door het centrum, maar ze werd dichtgelegd, omdat water niet altijd een even positieve connotatie had. Nu wil het gemeentebestuur het water opnieuw een plaats geven, met ruimte voor vergroening, waterbuffering en beleving. ‘We zetten hiermee sterk in op ontharding van de dorpskern, maar zorgen er ook voor dat historische elementen zoals de kerkhofmuur behouden blijven en dat de zone verrijkt wordt met bestaande monumenten en spelelementen.

Gedurende dit project gingen we ook meermaals in gesprek met de inwoners, via online participatiekanalen, maar ook op de wekelijkse markt. Wanneer je dan de vele positieve reacties hoort, weet je meteen ook weer waarom je het doet.’ Dat Michael nu mee kan bouwen aan de ruimtelijke toekomst van de gemeente Zonhoven is een kinderdroom die werkelijkheid werd: ‘Als kind ging ik met de fiets vaak op verkenning in de gemeente, om foto’s te nemen van locaties die ik anders zou inrichten en de nieuwe invulling te schetsen. Dat ik nu samen met het bestuur deze oefening voor echt kan doen, maakt de cirkel rond,’ besluit hij. —

Tomas Coppens is redacteur van Lokaal
Voor Lokaal 01 | 2022