Lokale besturen willen meer mogelijkheden om armoede te bestrijden

Auteur: Peter Cousaert

Gepubliceerd op: 14-02-2024

De OCMW's zijn meer dan ooit het laatste vangnet tegen sociale uitsluiting voor zeer veel kwetsbare personen en gezinnen. De druk op de OCMW-dienstverlening neemt toe: een stijging van het aantal mensen dat hulp zoekt, complexere individuele situaties, een grotere administratieve last en een steeds scherpere financiële druk. Deze context belet hen om hun missie op een efficiënte en snelle manier te vervullen. Daarom brengen de drie verenigingen van steden en gemeenten - Vlaams, Waals en Brussels - een reeks beleidsvoorstellen onder de aandacht van de volgende federale regering. Ze spreken voor de 581 OCMW's van het land.

Ze verwachten van deze regering dat ze actief bijdraagt aan de stabiliteit en efficiëntie van de OCMW's, zodat ze hun fundamentele rol als laatste vangnet van de sociale zekerheid kunnen blijven vervullen.

Tijdens een persconferentie deden ze over 7 fundamentele thema’s beleidsvoorstellen:

een eerlijke en duurzame financiering van hun opdrachten
een versterking van de ploeg medewerkers zodat ze hun opdrachten goed kunnen uitvoeren
een verbetering van de werking door administratieve rompslomp te verminderen en de efficiëntie van de diensten te ondersteunen, ook op vlak van data
een gelijkschakeling van de steun- en leefloonbedragen met andere uitkeringen
de werkgelegenheid bevorderen door lage lonen te verhogen om werkloosheidsvallen te vermijden en door de sociale-professionele vrijstelling te hervormen,
de strijd aangaan tegen energiearmoede door de specifieke fondsen te versterken en meer mensen in aanmerking te laten komen,
de opvang van vreemdelingen verbeteren door de OCMW's te versterken zodat ze vreemdelingen beter kunnen begeleiden en integreren

Zoals Khalid ZIAN, voorzitter van de Brusselse OCMW-federatie, opmerkt: "De OCMW's vormen het laatste sociale vangnet in België. De laatste jaren zijn ze steeds meer belast geweest. Naarmate de schakels in de sociale zekerheid steeds wijder worden, stuurt deze steeds meer mensen door naar de OCMW's, die hun sociale begeleiding moeten organiseren. Maar dit laatste vangnet, steeds meer belast, begint vandaag van alle kanten te barsten en dreigt te bezwijken als we het niet versterken".

Wim DRIES, voorzitter van de VVSG (Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten), voegt eraan toe: "Als andere socialezekerheidsinstellingen de aanvragen sneller zouden behandelen en toegankelijker zouden zijn voor de mensen, dan zouden de OCMW's meer ruimte hebben om de aanvragers voor OCMW-hulpverlening te helpen. Vandaag is één op de vijf leeflonen een voorschot op een andere uitkering, zoals een werkloosheids- of ziekte-uitkering. De OCMW's zijn de toegangspoort geworden tot andere instellingen, wat nooit de bedoeling is geweest; ze zouden zich moeten kunnen concentreren op mensen die hulp nodig hebben van de OCMW's zelf".

En Luc VANDORMAEL, voorzitter van de Waalse OCMW-federatie, besluit: "Onze OCMW's zijn zeer actief en efficiënt op het gebied van socio-professionele integratie. Daarom vragen we dringend en met klem om oplossingen die gericht zijn op het verhogen van lage lonen, om valkuilen voor werkgelegenheid te vermijden en de kans op werk voor degenen die het verst van de arbeidsmarkt staan, te maximaliseren. We wijzen er ook op dat als de regering zou beslissen om een tijdslimiet te stellen aan werkloosheidsuitkeringen, dit een nieuwe overdracht van verantwoordelijkheden zou zijn die financieel onmogelijk door de OCMW's kunnen worden gedragen".