Wat betekent je politieke functie voor jou? Ik beschouw mezelf altijd als BTK’er: bijzonder tijdelijk kader (dit verraadt wellicht mijn leeftijd ook :-)) die het geluk heeft om verder vorm te mogen geven aan de ontwikkeling van Zoutleeuw en omgeving. Ik geloof echt in de rol van het platteland als een soort complementaire tweeling van de stad.
Wat was je eerste politieke daad (in de ruimste betekenis)? Geboren worden telt wellicht niet mee? Goh, ik kom uit een gezin van tien kinderen: dus van bij aanvang moest ik leren compromissen maken, zwijgen en bukken als er geschoren werd en zien dat ik voldoende aan mijn trekken kwam. Maar ik leerde ook de kracht van samenwerking en het besef dat je de onzekerheid van het bestaan samen beter aankunt.
Kom je uit een politiek nest? Ja en nee: van moeders kant waren er wel wat politiek actieven. Maar het werd zeker niet gestimuleerd.
Wat zie je als je grootste prestatie? Ik relativeer te veel om hier echt iets te laten uitspringen.
Neem je dit ambt mee naar huis? Ja, net zoals zoveel mensen die hun werk mee naar huis nemen.
Heb je vrienden in de politiek? Er zijn er velen waar ik echt naar opkijk en voor wie ik veel sympathie voel. Hun mening telt voor mij.
Met wie overleg je het eerst als je een belangrijke politieke beslissing moet nemen? Ik kan, helaas, dingen nogal wat laten aanslepen en dan bespreek ik het onderwerp met velen, direct of indirect. Maar mijn vrouw, mijn kinderen en René van tante Maria zijn toch mijn belangrijkste klankborden. Samen met het managementteam van de stad.
Wat vind je zelf je meest uitgesproken positieve eigenschap? In crisissituaties kan ik gemakkelijk een beslissing nemen.
Welke eigenschap bij jezelf betreur je het meest? Ik kan soms dingen wat laten aanslepen (behalve in crisissen).
Welke eigenschap waardeer je het meest bij een oppositielid? Over de waan van de dag heen kunnen kijken en een helikopterblik hebben, gericht op de iets langere termijn.
Met welke historische figuur identificeer je je het meest? Geen enkele, eigenlijk. Aangezien ik mezelf als BTK’er beschouw, heb ik wel bewondering voor mensen die tijdig afstand van de macht kunnen nemen. Volgens mij heeft Jean-Luc Dehaene dat wel gepresteerd. Als er dan toch iemand moet zijn: Lucius Quinctius Cincinnatus, die roem verwierf doordat hij vlak na een zegerijke oorlog ogenblikkelijk weer zijn velden ging bewerken, maar tegenwoordig gaan zijn epigonen olijven kweken in Toscane…
Wie zijn je huidige helden? Naast mensen uit de zorg en het onderwijs denk ik toch vaak ook aan de kassiersters, medewerkers van de stad, politie, brandweer enzovoort, die tijdens de eerste maanden van de coronapandemie, vaak ook met grote angst, toch op post bleven.
Waar zou je nu het liefst zijn? Ik zit nu op mijn kantoor in het stadhuis en ben heel tevreden hier.
Welk woord of welke zin gebruik je te vaak? Volgens mijn vrouw: we zullen wel zien. Waardoor zij weet dat ze een tandje bij moet steken, want dat ik niet van plan ben om dadelijk toe te geven (en meestal haalt zij haar slag thuis).
Wat koester je het meest? Eenvoud.
Wat is volgens jou de diepste ellende? Oorlog, honger, onredelijkheid… allemaal dingen waarvan ik/wij gelukkig gespaard ben/zijn.
Wat is je favoriete bezigheid? Soms fietsen, soms lezen, soms op café in Zoutleeuw wat zwanzen met mensen.
Ga je nog af en toe op café in de gemeente? Sinds kort opnieuw, tijdens de pandemie niet.
Wat is je motto? Ik ben natuurlijk een tjeef, dus: doe wel en zie niet om.
Aan wie geef je de estafettestok door? Aan Gauthier Defreyne, burgemeester in Gistel.
Voor Lokaal 05 | 2022
