Wat betekent je politieke functie voor jou? Wat een vreselijk moeilijke vraag. Zoals alles wil ik dat goed doen, en grondig. Aanvankelijk voelde ik een enorm grote verantwoordelijkheid. Maar als je niet oplet, is dat nogal… beklemmend. Het is immers nooit helemaal zoals je het zou willen. Nu elf jaar later probeer ik me meer in te prenten dat ik het verschil kan maken voor de mensen in Lennik. Dus nu betekent het burgemeesterschap voor mij vooral ‘zorgen voor elkaar’ en ‘mensen bijeenbrengen’.
Wat was je eerste politieke daad (in de ruimste betekenis)? Ik heb nogal een sterk ontwikkeld rechtvaardigheidsbesef. Dus ik denk dat ik op school wel een aantal keren leerlingen heb verdedigd die uit de boot dreigden te vallen en/of die ten onrechte van iets beschuldigd werden.
Kom je uit een politiek nest? Totaal niet. Met mijn ouders discussieerde ik veel over politiek, maar verder ging dat niet.
Wat zie je als je grootste prestatie? Voor een aantal projecten hebben we hard gewerkt, zoals de heraanleg van de Schapenstraat, de invoering van ANPR-camera’s om de veiligheid te versterken, de vrijetijdssite aan de sporthal. Het tevredenst ben ik over de evolutie in onze dienstverlening, dicht bij de mensen en met een sterk ontwikkeld sociaal beleid.
Neem je dit ambt mee naar huis? Iets te veel.
Heb je vrienden in de politiek? Zeker, van vroeger en nu. Mensen die verder kijken dan hun eigen belang. Maar zoals met alle vriendschappen is er tijd nodig om ze levendig te houden.
Met wie overleg je het eerst als je een belangrijke politieke beslissing moet nemen? Met mensen die me na aan het hart liggen en die altijd eerlijk hun mening geven. Ook als ik die niet ‘graag’ hoor. En in het schepencollege en de gemeenteraad zoek ik zeker steeds naar een breed draagvlak voor onze beslissingen.
Wat vind je zelf je meest uitgesproken positieve eigenschap? Ik sta met mijn twee voeten op de grond.
Welke eigenschap bij jezelf betreur je het meest? Ongeduld. In een lokaal bestuur, of bij de overheid in het algemeen, ligt er veel tijd tussen idee en uitvoering. En dat er echt wel meerdere wegen naar Rome zijn, heb ik ook moeten leren. Het is voor medewerkers en collega’s vaak veel aangenamer als ze hun eigen weg kunnen kiezen, daar sta ik soms in de weg met al mijn ongeduld.
Welke eigenschap waardeer je het meest bij een lid van een andere partij? Als zij inhoudelijke argumenten aanbrengen bij het oppositie voeren. Dat verrijkt het debat en de besluitvorming.
Met welke historische figuur identificeer je je het meest? Er zijn zoveel mooie mensen. Ik kijk op naar mensen als Nelson Mandela, die hun eigen leven, vrijheid en zelfbehoud hebben opgeofferd voor meer vrede, gelijkheid en vrijheid. Ik heb ook nogal wat over de twee wereldoorlogen gelezen: mensen die zich aansloten bij het verzet of medemensen probeerden te helpen en daarbij hun eigen leven in de waagschaal legden: dat zijn klasbakken. Maar ook denkers zoals Simone de Beauvoir die het bewustzijn over vrouwenrechten vergrootte, hebben mijn diep respect.
Wie zijn je huidige helden? Mensen die zich belangeloos inzetten om andere mensen te helpen. En ik ken er zo een paar in Lennik en daarbuiten.
Waar zou je nu het liefst zijn? Waar? Hier… maar in de winter zou ik wel willen ruilen voor de Mediterrane kust.
Welk woord of welke zin gebruik je te vaak? ‘Zo heb ik het niet bedoeld.’ Ik zeg de dingen soms zonder de nodige nuance.
Wat koester je het meest? Mijn familie.
Wat is volgens jou de diepste ellende? Iemand verliezen die je dierbaar is.
Wat is je favoriete bezigheid? Wandelen in Lennik, een boek lezen in mijn luie stoel, of een lekker glas wijn drinken met vrienden. Ik ben een vrouw, ik kan niet kiezen!
Ga je nog af en toe op café in de gemeente? Jawel, maar te weinig. Het probleem is dat mijn ventje dan meewil, en dan geraken we niet meer thuis…
Wat is je motto? Waar een wil is, is een weg. Op zijn Gents ‘nie pleuje’.
Aan wie geef je de estafettestok door? Aan Dieter Wouters van Wuustwezel. —
Irina De Knop is burgemeester van Lennik
Beeld Bart Lasuy
Voor Lokaal 01 | 2023
