202103 - Estafette Isaura Calsyn kennisnetwerk.png
Provider image

Isaura Calsyn, schepen van Jeugd, Cultuur en Onderwijs in Eeklo, kreeg het estafettestokje van de burgemeester van Kuurne, Francis Benoit, om een vragenlijstje à la Proust te beantwoorden. Aan het eind geeft zij het door aan een andere lokale politicus, van een andere partij en ver van Eeklo.

Wat betekent het schepenambt voor jou?

Als schepen dien ik de burger en het algemeen belang. De dag dat ze zeggen dat ik te veel bezig ben met een herverkiezing en het politieke spel, zal ik er waarschijnlijk de brui aan geven. Je kunt je soms zo wentelen in strategisch en politiek denken dat je vergeet waaróm je het doet. Dat ‘waarom’ wil ik nooit verliezen.

 

Wat was je eerste politieke daad (in de ruimste betekenis)?

Tijdens de lokale verkiezingen van 2018 trok ik mee aan de kar van Jong Groen Eeklo. Omdat er geen lokaal jongerendebat werd georganiseerd, hebben we zelf iets op poten gezet.

 

Kom je uit een politiek nest?

Nee. De situatie bij ons thuis was niet evident. Mijn moeder was alleenstaand en chronisch ziek. Mijn vader was gepensioneerd, maar wel heel betrokken. Ook mijn grootmoeder voedde me mee op. Mijn politiek engagement is gegroeid uit het besef dat ik kon studeren en ergens ben geraakt in het leven, omdat ik daarvoor de kans kreeg.

 

Wat zie je als je grootste prestatie?

De gevolgen van de coronacrisis voor jeugd, cultuur en onderwijs managen. Ik ben blij dat ik met onze diensten de Eeklonaren perspectief heb kunnen bieden door vorige zomer te voorzien in vakantieaanbod, of door alternatieven zoals een online streamingkanaal voor cultuur.

 

Neem je dit ambt mee naar huis?

Nog veel te veel. Ik ben nog maar twee jaar politiek actief, het is een eer om als jong geweld zo gekatapulteerd te worden in een functie met veel impact. Loslaten vind ik moeilijk. Het engagement vind ik positief, maar de juiste balans vinden is even belangrijk.

 

Heb je vrienden in de politiek?

Een paar. Maar liever enkele goede vrienden dan vele vage kennissen. Het is waar, de politiek is een harde wereld.

 

Met wie overleg je het eerst als je een belangrijke politieke beslissing moet nemen?

Onze fractiewerking om zaken af te toetsen en advies te vragen, de mensen die ik als mentoren beschouw om hun mening te vragen over netelige kwesties.

 

Wat vind je zelf je meest uitgesproken positieve eigenschap?

Ik ben een samenbrenger. Het geeft me energie om met een team naar een doel toe te werken.

 

Welke eigenschap bij jezelf betreur je het meest?

Mijn doemdenken. Als ik situaties analyseer, dan kan ik rap vervallen in gepieker, waardoor ik de kansen en mogelijkheden mis.

 

Welke eigenschap waardeer je het meest bij een oppositielid?

Door middel van sterke argumenten een punt presenteren zonder iemand aan te vallen.

 

Met welke historische figuur identificeer je je het meest?

Als historica kijk ik op naar rebelse vrouwen zoals Eleonora van Aquitanië, die in de twaalfde eeuw haar vrouwtje kon staan en veel politieke invloed kon afdwingen.

 

Wie zijn je huidige helden?

Onze jeugd- en straathoekwerkers die de laatste tijd veel miserie hebben gezien en heel wat jongeren uit een donkere periode hebben gesleept.

 

Waar zou je nu het liefste zijn?

Op een warme reisbestemming met mijn vriend. We wachten vol spanning af wanneer we kunnen vertrekken.

 

Welk woord of welke zin gebruik je te vaak?

‘Eigenlijk’ is mijn stopwoordje.

 

Wat koester je het meest?

De kleine gelukskes. Nu in coronatijden is me dat echt opgevallen. Menselijk contact kan zoveel misverstanden vermijden. Wanneer we het sociale leven hopelijk binnenkort volledig kunnen heropstarten, zal ik daar meer bij stilstaan.

 

Wat is volgens jou de diepste ellende?

Een kind of een dierbare verliezen.

 

Wat is je favoriete bezigheid?

Tijdens corona heb ik het lezen herontdekt. Ik was vergeten hoe ik hiervan kon genieten. Ik leer ook graag nieuwe zaken. Piano spelen, schaken, een cursus volgen. Het maakt me onrustig om níét bezig te zijn.

 

Ga je nog af en toe op café in de gemeente?

Zeker. Gelukkig konden we deze zomer toch nog gezellig op een terrasje zitten. In Eeklo zag je me vaak met vrienden bij een van de horecazaken op de markt. We hadden opnieuw onze Eeklo Beach geïnstalleerd. Met een drankje in de hand genieten van het zicht van spelende kinderen in het zand, heerlijk.

 

Wat is je motto?

Delen is het nieuwe hebben! Of ook: In een samenleving van kansen is veel mogelijk.

 

Aan wie geef je de estafettestok door?

Aan Romi Soors, die net als ik tot de jongste schepenen van Vlaanderen behoort.

 

Voor Lokaal 03 | 2021