Blockchain

Er is al veel gezegd en geschreven over blockchain.  Wellicht ken je blockchain als de technologie achter de virtuele munten, zoals bitcoin. Toch is blockchain meer dan dat. Bitcoin is slechts één van de vele toepassingen die deze technologie mogelijk maakt.

Blockchain kan je vergelijken met een groot gezamenlijke gedecentraliseerd register, dat alle transacties op een netwerk bijhoudt. Die transacties worden niet geregistreerd op één plaats, maar op alle computers in dat netwerk. Als een aanpassing gebeurt, dan zal dat op alle computers gewijzigd worden. Alle computers op het netwerk verifiëren de informatie. Slechts als alle computers in dat netwerk de transactie goedkeuren, kunnen transacties doorgaan.

Een "block" staat voor één of meerde transacties en de "chain" is de keten van blocks die de computers in het netwerk goedkeuren. Elke block transacties krijgt een identificatielabel - een hash heet dat. In die block transacties zit er een ook een verwijzing naar de block transacties dat net daarvoor heeft plaatsgevonden. Zo krijg je dus een keten van blokken die in een specifieke volgorde gelinkt zijn aan elkaar.

Het is net dat principe dat fraude zo goed als onmogelijk maakt. Als een transactie gebeurt, heeft elke computer van het netwerk hier "een kopie" van gekregen. Fraudeurs zouden dus niet de info op één computer moeten aanpassen maar op alle computers in dat netwerk, en dat is onbegonnen werk.

Doordat het netwerk zo ineen zit, zijn bij een transactie derde partijen in principe overbodig. De legitimiteit van de transacties wordt immers door de computers in het blockchainnetwerk zelf gecontroleerd.

In theorie zouden dus twee partijen onderling zelf een woning kunnen kopen/verkopen, zonder de tussenkomst van een notaris.

Via blockchain kunnen een aantal administratieve processen volledig worden geautomatiseerd. Processen waarbij anders meerdere partijen moeten worden betrokken om afzonderlijk advies/goedkeuring te geven. Hierdoor zouden een aantal processen kunnen worden geoptimaliseerd: denk aan het afleveren van vergunningen, de facturatie...

In het buitenland zien we al heel veel blockchaintoepassingen opduiken in de overheid. Finland ontwikkelde via blockchain een identititeitskaart voor vluchtelingen die tegelijk dienst doet als bankkaart.

In Nederlandse steden wordt er al duchtig geëxperimenteerd met blockchain.

Ook de Vlaamse Overheid werkt aan een aantal blockchainprojecten.

De stad Roeselare en Antwerpen zetten momenteel hun schouders onder een Europees blockchainproject en willen zo de mogelijke impact van blockchain op de interne werking en dienstverlening verder onderzoeken.

Natuurlijk heeft blockchain nog een aantal valkuilen en is verdere doorontwikkeling en experiment  nodig om de exacte waarde ten gronde te kunnen inschatten.

Het is bijvoorbeeld niet omdat er data in een blockchain zit, dat deze data ook correct en waarheidsgetrouw is. Blockchain garandeert wel dat de data achteraf niet meer kan worden gewijzigd maar om de correctheid van de data te controleren zijn nog altijd authentieke gegevensbronnen nodig of personen die de oorsprong en de correctheid van de data kunnen valideren.

Eén van de grootste uitdagingen van blockchain is ook om te voldoen aan de nieuwe Europese privacyregelgeving (GDPR) die in mei 2018 van kracht ging.

Eén van de principes van de GDPR is "het recht om vergeten te worden".  Maar wat blockchain net zo veilig maakt is dat gegevens van voorgaande transacties worden bijgehouden en onlosmakelijk deel uit maken van de chain van transacties. Door één gegeven te verwijderen en de ketting te doorbreken, valt het systeem in elkaar. Ontwikkelaars zoeken momenteel volop naar een oplossing om de toepassingen in blockchain GDPR-proof te maken.

Daarnaast is het geweten dat blockchain een gigantische energieverslinder is. Die gigantische datacenters vreten energie. Ook dit  probleem vergt een creatieve oplossing.