Als raad neem je beslissingen die gevolgen hebben voor anderen. Soms dring je zelfs een beslissing op aan iemand die dat liever niet wil. Een overheid kan dat omdat ze die handeling stelt op basis van bepaalde wetgeving of vanuit het algemeen belang. Zo een beslissing moet redelijk zijn en mag niet discrimineren. Als lokaal bestuur moet je daarom ook elke bestuurshandelingen met individuele strekking formeel motiveren.
Formeel motiveren betekent dat je in de beslissing op een afdoende wijze moet aangeven:
- welke de juridische overwegingen zijn (door minimaal al te verwijzen naar de juiste wetgeving en wettelijke principes);
- welke de feitelijke overwegingen zijn (door minimaal al te verwijzen naar de juiste concrete gegevens).
Voorbeelden van bestuurshandelingen met individuele strekking zijn de beslissingen om:
- een grond aan te kopen, te verkopen, te verhuren of te onteigenen;
- subsidies toe te kennen;
- iemand te benoemen, te bevorderen of te ontslaan;
- een leefloon toe te kennen, te herzien of stop te zetten;
- de belastingen in te kohieren;
- een milieu- of andere vergunning te verlenen;
- iemand te schrappen uit het bevolkingsregister;
- ...
Sommige bestuurshandelingen zijn niet van indivdiuele strekking (bijvoorbeeld de vaststelling van een toegangsreglement voor het zwembad), maar dan nog wordt aangeraden toch goed te motiveren. Zo een motivering zorgt immers voor legitimiteit. Daarnaast is er soms specifieke wetgeving die een bestuur eigenlijk toch verplicht ook die beslissing te motiveren. En soms lijkt een beslissing niet van individuele strekking, maar doet ze belangrijke indivdiuele rechtsgevolgen ontstaan.
Het is dus belangrijk om als raad stil te staan bij de motivering van de raadslbeslissingen.
