3D- printing is geen nieuwe techniek maar bestaat intussen al tientallen jaren. De aanschaf van een 3D-printer is veel laagdrempeliger geworden door de steeds goedkopere vraagprijs. De techniek is ook geavanceerder waardoor meer toepassingen mogelijk zijn. Dit zorgt ervoor dat het 3D printen in opmars is, ook bij (lokale) overheden.
Een 3D-printer print op basis van een digitaal bouwplan driedimensionale objecten door het object in verschillende dunne lagen op te bouwen. In tegenstelling tot een gewone printer, wordt er niet gedrukt op papier. Een 3D printer print zowel in de breedte, lengte als in de hoogte. Hierdoor kan je veel verschillende, complexe vormen gaan afdrukken. Terwijl een traditionele printer beperkt is tot het printen in inkt, kan een 3D-printer in tientallen verschillende materialen drukken zoals hout, gips, plastiek, titanium, polyester...
Met een 3D-printer kan je dus ontzettend veel objecten creeëren. In de gezondheidszorg worden al protheses of implantaten geprint. Maar ook bio-printen, het printen van levend materiaal, gebeurt.
De technologie kan ook voor lokale besturen van pas komen.
De Stad Gent gebruikt 3D-printing technieken voor het maken van maquettes, objecten in musea, machineonderdelen...
De Stad Antwerpen maakt gebruik van een 3D-printer om het onderhoud aan gebouwen en infrastructuur van de Stad efficiënter te laten verlopen.
.In het buitenland zien we ondermeer toepassingen van 3D-printing in de (sociale) woningbouw. In de Franse stad Nantes werd een eerste sociale woning geprint. Ook Eindhoven heeft sinds kort 3D-geprinte betonnen woningen.
